De wereldwijde energievoorziening is tegenwoordig voor ruim 80% gebaseerd op de inzet van fossiele en nucleaire energiebronnen.¹  Echter, het is algemeen bekend dat als we dit pad van energieverzorging blijven volgen, er aanzienlijke problemen zullen ontstaan die in twee groepen kunnen worden samengevat.

• Beperkte beschikbaarheid van fossiele en nucleaire energiebronnen: Beperkt beschikbare natuurlijke vindplaatsen moeten worden geëxploiteerd voor zowel fossiele als nucleaire energiebronnen. Het klopt wel dat fossiele energiedragers nieuwe biomassa vormen, maar dit proces duurt miljoenen jaren. Wanneer fossiele en nucleaire energiebronnen op raken hangt af van het verbruik, de ontdekking van nieuwe vindplaatsen en de ontwikkeling van nieuwe delvingstechnieken. Over het algemeen wordt er echter van uit gegaan dat bij een gelijkblijvend energieverbruik de voorraden van de meeste fossiele en nucleaire energiebronnen nog in deze eeuw opraken.
• Negatieve uitwerking op milieu en leefgebied: aan het gebruik van fossiele en nucleaire energie kleven niet alleen grote nadelen en gevaren voor het milieu (bijv. Fukushima). Klimaatverandering als gevolg van het antropogeen broeikaseffect kan voor het grootste deel worden herleid op de verbranding van fossiele energiebronnen. Het gevaar op een nucleaire ramp en de tot nu toe niet opgeloste problematiek van de berging van atoomafval zijn nog twee belangrijke problemen die met deze situatie samenhangen.

De bestaande problemen vragen om een bepaalde benadering.

[1] Anteil am Primärenergieverbauch, Stand 2006; Wesselak V. & Schabbach T. Regenerative Energietechnik Springer Berlin / Heidelberg 2009, pag. 5